Różne typy edukacji społecznej różnią się przede wszystkim tematyką i celami, które jednak wzajemnie się dopełniają i wspierają. Z różnego ukierunkowania celów wynikają też częściowo różne kompetencje i techniki ich rozwijania. Ale mają też wiele cech wspólnych:
- podstawowy system wartości (szacunek do samego siebie, poczucie odpowiedzialności społecznej, poczucie przynależności i aktywne podejście do samokształcenia i kształcenia innych);
- system idei i wiadomości (dotyczących zmian technologicznych, nierówności warunków życiowych mieszkańców świata, demokracji, rządów i obywatelstwa itp.);
- uznanie potrzeby rozwijania kluczowych zdolności i umiejętności (kompetencji komunikacyjnych, społecznych, obywatelskich i zawodowych w rozwiązywaniu problemów i uczenia się);
- uznanie potrzeby zapewnienia możliwości twórczych i aktywności w trakcie procesu edukacyjnego (praca indywidualna i grupowa, współodpowiedzialność za wyniki kształcenia, współuczestnictwo).
Nieco inaczej definiują edukację globalną organizacje amerykańskie. Oto definicja wg Association for Supervision and Curriculum Development (ASCD) Yearbook 1991, zatytułowanego Global Education: From Thought To Action (Edukacja globalna – od refleksji do działania):
Edukacja globalna obejmuje nauczanie o problemach i zagadnieniach, które przekraczają granice państwowe, oraz o wzajemnych powiązaniach systemów – kulturalnych, ekologicznych, ekonomicznych, politycznych i technologicznych.
Edukacja globalna obejmuje także naukę rozumienia i szanowania naszych sąsiadów, wywodzących się z innych kultur, widzenia świata poprzez oczy i mentalność innych oraz uświadamianie, że inni ludzie na świecie w większości potrzebują i pragną tych samych rzeczy.
Edukacja globalna bywa też określana w wymiarze społecznym. Oto ujęcie zaproponowane przez Educazione & Scuola:
Edukacja globalna to ruch edukacyjny, opierający się na wielu szkołach na całym świecie. Podejmuje on:
- studium problemów i zagadnień, które przekraczają granice państwowe, oraz powiązania między systemami, w tym kulturalnymi, ekologicznymi, ekonomicznymi, politycznymi czy technologicznymi;
- kształtowanie zrozumienia międzykulturowego, w tym rozwijanie umiejętności patrzenia na życie z punktu widzenia kogoś innego.
Edukacja globalna obejmuje takie obszary programowe, jak edukacja o środowisku naturalnym, edukacja interkulturalna, edukacja na rzecz pokoju i zapobiegania konfliktom, edukacja rozwojowa, edukację o prawach człowieka i edukacja o demokracji. Jednakże jest ona czymś więcej, niż suma tych obszarów, i obejmuje refleksję nad ich współzależnością oraz jak przekraczają one granice państwowe.
Edukacja globalna wychodzi ponad fakty i informacje. Obejmuje umiejętności, postawy i wartości łączące tematyczne, zintegrowane i wielodyscyplinarne programy nauczania. Obejmuje aktywną naukę i wykorzystanie współczesnych metod nauczania, w tym rozwiązania multimedialne.